Sen ne kadar planlar yapsan da, doğa dur der bir yerlerden insana. Yeşil çimenlerin üstündeki lodosun savurduğu yeşil yaprakları seyrederken, okulundan savrulan öğrencilerin çığlıkları karışıyordu trafiğin sesine. Adanın sessiz sakinliği yoktu Çengelköy’de. Boğazın hırçın dalgaları rüzgârla bir olup, yorgun kıyıları dövüyor, lodos yaşamla yarışıyordu adeta.Takılıp kalan bendim bu anın ortasında bir yerlere sanki zamanın içinde. Üç yıl öncesini anımsadım kahverengi ’de bizle olanları, çoğu bugün yoktu. Yeni katılanları izledim, coşkularına bulaştım, yolculuğun tadını duyumsadım.
Kırılan dallar savrulan yeşil yapraklar içimi acıttı, kızdım lodosa Eylülü göremeyen yapraklar adına. Şükrettim sonra daha nicelerine, Çınarlara dimdik ayakta olmalarına. İncir ağacının kırılan bir yarısı duruyordu kazılan toprağın üstünde, diğer yarısı lodosa inat yerli yerinde. Yaşamda böyle değil miydi zaten kırılıyorduk, kopuyorduk ama yola devam ediyorduk.
Planlar, programlar değişiyor, yolcular artıyor eksiliyor yaşam devam ediyordu. Yaşamla yazıyı sorguladığım anda, Ya(zş)ıyorum sözcüğünü buldum Çengelköy ün Lodoslu baharında.
Nurten Yurt
Mayıs 2013
"Tamam tatlım, on dakikaya oradayız merak etme sen" . Mutfak masasının üzerinden sandviçini alıp, ısırarak kapıya yöneldi. "Clara, Sein leri aradın mı? Akşam buluşuyoruz değil mi?"
" Ah hayır, Teri'nin yavrularını bekliyorlar, veteriner de olabilirler, buluşma ertelendi"
Dehşet içinde uyandığında, yatağında olduğunu, başucundaki lambanın ışığını algılaması için birkaç dakika geçmesi gerekti. Soluklarının düzene girmesini bekledi, suyunu yudumladı, ilaçlarını atmıştı onlara ihtiyacı yoktu. İki yıl boyunca sürmüştü kabusları, terapiler, ilaçlar üstesinden geldiğini sanıyordu. Altı aydır rahattı, neden bu gece diye inledi. Oyun evet kum taneciklerinin başka açıklaması olamazdı. Birkaç gün sonra üç yıl olacaktı. Kazadan sonra kendine gelmesi, kızını kaybettiğini öğrenmesi altı ay sürmüştü. İki yıl boyunca kocasına duyduğu düşmanlık, kabuslar onu tamamen değiştirmiş başka biri olmuştu. Evliliğini bitirmiş kendini tamamen işine vermişti. Bir yıl önce bir daha çocuk doğuramayacağını öğrenmesinden sonra iyice çıldırmıştı. Zamanla onu da kabullenmişti, Maria'nın sesini duymak her şeyi yeniden başlatmıştı, titrediğini ter içinde olduğunu fark edince sabahlığına uzanıp yataktan çıktı.
Kaydol:
Kayıtlar
(
Atom
)
