Filigran 
Kimi kâğıtlar Aydınlığa tutsanız Çizgi, resim, bir şekil. Ya da gizli mürekkeple yazılmış
Boş görünen sayfa
Okunur ısıya yaklaştırınca
Kimi şiirler
Okunur arkasında
Kendi ateşiniz varsa.Behçet Necatigil
Kayalıkların ortasında ne alemi vardı uyanışın? Güneşin kızgınlığında,yanıp kavrulur, mavi dalgalarda ferahlarken kumsalda kaybolan ayak izleriydi zamanın yaşamı. Sıcağın buharında gökyüzüne süzülmek, mavilerde çakan şimşekler karanlık ve damlalar halinde düşmek yeryüzüne sahi ne vardı rüyanın ortasında uyanmak.
Tam inanmışken her şeye, nefessiz kalmak. Güneşin doğmasına az kalmıştı oysa. Bu karanlığın ortasına uyanmak, aydınlığı bulamamak, el yordamıyla sendelemek ilerlemek attığın her adımda ilerlediğini sanarak gerilemek. Kopup gelen fırtınayla savrulmak, tutunamamak hiç bir dala karanlık boşluk bu mu dünya?
Ya o rüya güneşin tam ortasında nasıl yanmazsın ya? Bırak yanmayı, erimek yok olmak varken nasılda berrak nasılda maviydi hava. Nefes almak bu kadar rahat bu kadar hoş hayat..
Kayalıklardan yansıyan güneşin ısısından basılmıyor kayalara, sendeledikçe korkuyla atılan adımlarla ilerliyorum. Ara sıra boşluklara giren papuçlar parçalanmakta, baldırlarım ağrıyor ilerlediğim kayalıklar bir diğerinde artarak karşımda. Sahi ne vardı rüyanın ortasında, tam da kayalıklarda uyanacak?....
Nurten Yurt
(Pandemide Yazı Çalışmalarından)
